Sıcak bir akşamüstüydü; rüzgâr, parkın kuru otlarını usulca öperken bankın ucuna ilişip size bir hikâye anlatmak istedim. Çünkü “Karıncayiyen karınca yer mi?” diye sorulduğunda aklıma hep iki dost geliyor: strateji taktikleriyle yaşayan Mert ve kalbiyle yol bulan Elif. O gün ikisi de yanımdaydı; omuzlarımızda günün tozu, içimizde çocukça bir merak… Bir belgeselde gördüğümüz o uzun dilli, ağır adımlı canlıyı konuşuyorduk. Mert plan kuruyor, Elif dinliyor; cevapsa ikisinin tam ortasında, bir hikâyenin içinde büyüyordu. Bu yazı, “Karıncayiyen karınca yer mi?” sorusunu bir hikâye üzerinden, hem stratejik hem empatik bakışlarla işleyerek anlatır; okurla samimi bir bağ kurmayı ve yorumlarda buluşmayı amaçlar. Karıncayiyen…
8 Yorum